آیا شما باور دارید که آیا ازدواج شراکتی پنجاه - پنجاه است؟ و باید در ازدواج همه کارها به صورت مساوی بین زن و مرد تقسیم شود. و از اگر بیشتر وقت بگذارد به او ظلم شده است؟
آیا ازدواج شراکتی پنجاه - پنجاه است؟
در زندگی مشترک عده ای تصور می کنند که اگر همه چیز به طور مساوی تقسیم نشود نوعی سوء استفاده شکل گرفته است، این حرف با توجه به پیشرفت های جامعه به سوی روشنفکری کمرنگ شده است.
دیگر تعجب آور نیست اگر مرد غذا درست کند و همسرش به کارهای بیرون بپردازد. تضعیف این نقش های کلیشه ای در مورد زن، مرد، وظایف و مسئولیت های آن ها باعث پیشرفت جوامع شده است.
با این وجود مشارکت 50-50 در زندگی مشترک غلط است و باعث از بین رفتن صمیمیت در زندگی مشترک می شود.
درست است که حقوق افراد با یکدیگر برابر است اما انسان ها با یکدیگر فرق می کنند و هیچ وقت کارها به طور مساوی تقسیم نمی شود.
مراجعی داشتم که به شدت طرفدار حقوق زنان بود او موقع ازدواج به همسرش گفت که هردو بیرون از خانه کار می کنند و شام را هر شب یکی از آن ها درست می کند.
ولی نکته ای که فراموش کرده بود این بود که آشپزی همسرش به شدت افتضاح بود، از طرفی دیگر او عاشق غذا درست کردن بود و از این کار خسته نمی شود.
مراجع دیگری به نام سمیرا داشتم که تازه بچه دار شده بود و به دلیل گریه های شبانه نوزاد نمی توانست بخوابد.
او باید دوبار در طول شب به کودکش غذا می داد. سمیرا اعتقاد داشت که باید هردو به طور مساوی از کودک مراقبت کنند ولی همسرش پزشک جراح بود و اگر خوب نمی خوابید نمی توانست صبح ها عمل های حساس را انجام دهد و می ترسید دستش بلرزد.
منبع : آیا ازدواج شراکتی پنجاه - پنجاه است؟
آیا شما باور دارید که آیا ازدواج شراکتی پنجاه - پنجاه است؟ و باید در ازدواج همه کارها به صورت مساوی بین زن و مرد تقسیم شود. و از اگر بیشتر وقت بگذارد به او ظلم شده است؟
آیا ازدواج شراکتی پنجاه - پنجاه است؟
در زندگی مشترک عده ای تصور می کنند که اگر همه چیز به طور مساوی تقسیم نشود نوعی سوء استفاده شکل گرفته است، این حرف با توجه به پیشرفت های جامعه به سوی روشنفکری کمرنگ شده است.
دیگر تعجب آور نیست اگر مرد غذا درست کند و همسرش به کارهای بیرون بپردازد. تضعیف این نقش های کلیشه ای در مورد زن، مرد، وظایف و مسئولیت های آن ها باعث پیشرفت جوامع شده است.
با این وجود مشارکت 50-50 در زندگی مشترک غلط است و باعث از بین رفتن صمیمیت در زندگی مشترک می شود.
درست است که حقوق افراد با یکدیگر برابر است اما انسان ها با یکدیگر فرق می کنند و هیچ وقت کارها به طور مساوی تقسیم نمی شود.
مراجعی داشتم که به شدت طرفدار حقوق زنان بود او موقع ازدواج به همسرش گفت که هردو بیرون از خانه کار می کنند و شام را هر شب یکی از آن ها درست می کند.
ولی نکته ای که فراموش کرده بود این بود که آشپزی همسرش به شدت افتضاح بود، از طرفی دیگر او عاشق غذا درست کردن بود و از این کار خسته نمی شود.
مراجع دیگری به نام سمیرا داشتم که تازه بچه دار شده بود و به دلیل گریه های شبانه نوزاد نمی توانست بخوابد.
او باید دوبار در طول شب به کودکش غذا می داد. سمیرا اعتقاد داشت که باید هردو به طور مساوی از کودک مراقبت کنند ولی همسرش پزشک جراح بود و اگر خوب نمی خوابید نمی توانست صبح ها عمل های حساس را انجام دهد و می ترسید دستش بلرزد.
اوتیسم آسپرگر